Scherpe verrassing in triathlon d'Lamer

Vandaag mocht ik deelnemen aan de 1/2 triathlon in Oldelamer. Een kleinschalig georganiseerde triathlon vanaf het erf van de boerderij van Symen.

Het mooie van deze kleine triathlons is dat het uitgangspunt meestal plezier en gezamenlijkheid is naast eenieder zijn individuele prestatie.

Een kleine 20 tal deelnemers staan aan de start waaronder een aantal trio’s en Frysman finishers. Het zwemmen is in de Tjonger, 950m heen dan keren en weer terug. Wisselen met een aanloopstuk richting de fietsronde die vervolgens 9 keer afgelegd moet worden, dan wissel op de boerderij aan het fietsparcours en het aanloop stuk richting loopronde die 5x afgelegd dient te worden. Uiteindelijk weer terug naar de boerderij waar de finish is.

Ik had voor mijzelf enkele racedoelen gesteld. Hard zwemmen voor een goed gevoel van wedstrijd pace (rond 30'). Daarna op hoog tempo fietsen. Proberen de 90km binnen 2.20 af te leggen (38,6 gem) om een goede gelijkmatige pace te doseren. Vooraf leek het hard te gaan waaien en eventueel regen. Dus met het doel in het hoofd maar met een slag om de arm gestart. Het lopen vooral gericht op constant houden. Niet te diep gaan en mooi de marathon pace voelen.

De start was lekker snel met hoog ritme kom ik al snel op kop en kan lekker door zwemmen naar het keerpunt. Daar keren, waar ik gepasseerd werd door mijn mede kopzwemmer (Marcel). Op de terug weg een paar meters verloren maar prima uit het water.

Rustige wissel en hard weg op de fiets. Marcel doet mee in team, dus zijn fietser is al reeds vertrokken. Er staat stevige wind die mee profijt geeft en tegen toch wel hard werken is. Het eerste uur gaat in 40 gemiddeld en voelt erg goed. De 2e helft heel klein beetje verval en in de laatste 2 rondes wat maag klachten. Toch de 86km in 39,6 gemiddeld naar tevredenheid kunnen afleggen. Wederom rustig wisselen en door met het lopen. Vanaf het begin voel ik de druk op mijn maag. Na km 4 komt alles er uit. Dat levert wat bedenkingen op of ik nog door zal lopen nu alle energie in het gras ligt. Het eerste koppelteam komt mij voorbij. Ik begin weer met lopen en bij de verzorgingspost na 1 km vul ik weer wat energie aan. De blokkade is van mijn maag en ik kan de race pace weer oppakken. Ik werk de rondjes rustig af en verzorg mijzelf goed vooral ook vanwege de warmte. De halve marathon verloopt in 1.35 dus prima voor nu niets geforceerd. Ik kom als winnaar over de streep.

De beleving naderhand is minstens groot. De atleten die binnenkomen, de motards, publiek, verkeersregelaars iedereen met veel plezier rondom deze race. Vooral omdat alles goed geregeld is, iedereen krijgt een medaille en presentje naderhand. Anne (ook organisator) geeft aan dat ik nog even moet wachten. Vervolgens komt hij terug met een scherpe verrassing van een 2m lang werktuig. Met de ingegraveerde tekst: “wisselprijs triathlon d’Lamer” en triathlon logo in het staal.

Ik kan dus vanaf nu een museum beginnen voor wapenarsenaal wat ik win tijdens triathlons.

Naast het zwaard van de Frysman nu ook de iconische d'Lamer walsnijder!

Veel dank aan de goede organisatie en betrokken vrijwilligers, de enthousiaste atleten. Dit soort wedstrijden zijn een boost voor de beleving van triathlon.

Complimenten aan de mede atleten voor de prestatie in de pittige omstandigheden met wind, warmte en uiteindelijk zelfs regen.

Hieronder enkele foto's van de race.

(Aankomst na het zwemmen, fietsronde, maagprobleempje tijdens het lopen, het showen van wapenarsenaal aan atleet Remko, d'Lamer walsnijder, laatste kilometers rennen met Anja aan de zijde en finish)