Jongensboek(?):De neven PJ en JP op avontuur op de Weissensee!
- Jortsport
- 28 jan 2024
- 5 minuten om te lezen
Op vrijdag 26 januari stonden de neven Pieter Johan (PJ) en Jort Pieter (JP) in alle vroegte op het ijs van de Weissensee.
Beiden vernoemd naar dezelfde pake, waarvan ze eigenlijk niet weten of er schaatsgenen zijn overgeërft.
Natuurlijk is er spanning, die zit in allerlei kleine zaken. Hebben we de juiste kleding gekozen. Kunnen we goed uitkomen met voeding. En vooral hoe houdt het lijf zich en nog belangrijker hoe goed blijft het ijs.
Daar is een klein beetje uitleg voor nodig. De hele week wordt er al geschaatst. De eerste dagen was het ijs goed en was het meest lastige de vele scheuren. De afgelopen dagen is er de oplopende temperatuur bijgekomen. Dit maakt dat vanaf het moment dat de zon er bij komt en er geen vorst meer in de lucht zit het ijs erg snel achteruit gaat. Het breekt en wordt uiteindelijk een dikke laag drab.
Terug naar de ochtend, 7 uur klinkt het start schot en gaan de neven op pad voor hun avontuur. De ijsmeester heeft met zijn team erg zijn best gedaan en heeft het ijs toch weer erg goed gekregen voor de tocht van vandaag. 16 rondes van 12,5km met ongeveer 1000 deelnemers.
De eerste ronde gaat in 33' dat is sneller dan de planning is, maar voor het gevoel houden we ons erg in. In het donker is het prachtig, het lampje is eigenlijk niet nodig omdat de maan enorm helder verlicht. Het is wat zoeken naar het juiste spoor omdat we niet in scheuren willen rijden. Maar toch ook een groepje prettig is om in mee te liften. De 2e ronde gaat in 32' en de 3e weer in 33'. Kortom we pakken al marge op onze planning zodat we in de middag als de voorspelling is dat het ijs slechter wordt er veel tijd is de cut-off tijd te halen. Waar de neven vandaag schaatsen zijn het de zussen Anja en Gerda die mogen verzorgen, wat is dat fijn dat er elke ronde mocht het nodig zijn vanalles beschikbaar is.
Tussen de 1000 anderen zitten ook enkele andere bekenden, Martin Veenhuizen (triathleet), Jan Venhuizen (gevierd marathon loper en ook triathleet), Karin Zwart (collega), en de broers Gert en Jan van der Wiel, deze laatste 2 rijden de 100km prestatie tocht naast dat ze ook betrokken zijn in de verzorging van een marathonteam op de andere dagen.
De rondes vliegen voorbij waarbij er echt een goede marge opgebouwd wordt. Na 50km liggen we al een kwartier voor op de planning. Wel beginnen er bij PJ wat pijntjes. De bekende rug is gevoelig maar dragelijk. De voeten beginnen wat branderig te voelen. Toch is dat nog geen reden voor zorgen.
Na de tussenstop voor verzorging door de zussen gelijk weer verder voor volgende rondes. Hoewel de rondes wel snel gaan is dit het punt waarop de finish nog ver weg lijkt en het eigenlijk wat rijden is in niemandsland.
Toch komt de zon er wat bij en is het een mooie dag. De temperatuur blijft nog wat laag omdat er iets van bewolking is. Mijn broertje Ian en Jan van Loon schaatsen een rondje mee als support dat is erg gezellig.
We koersen af op 100km. Ondertussen hebben we Gert en Jan onderweg al vaker getroffen en roepen we zelfs vanaf de andere baan naar elkaar.
Niet figuurlijk een jasje uit maar vooral letterlijk omdat de warmte van de zon doorkomt.
Op ongeveer 112km treffen we Martin onderweg en hebben kort even een praatje. Voor PJ speelt de lijfelijke last wel meer op. Voor JP is het de kunst steeds rustig bij te blijven en zorgen samen steeds weer een rondje verder te komen.
Op 125km bij doorkomst geeft PJ aan dat het niet gaat, fysiek voelt het erg zwaar, wat voor dit punt als te zwaar voelt. Dat voelt als te hard moeten pushen wat hij op dit moment niet wil doen. Hij is tevreden met de afstand tot nu en gretigheid nog maar eens terug te komen. Het is erg jammer dat we niet samen verder kunnen maar het besluit is heel goed te begrijpen. Dat betekent nog 6 rondes te gaan voor JP, met dat ik weg rijd voor een volgende ronde is ook gelijk duidelijk dat het ijs erg terug loopt. De vorige ronde was dat vooral in de 2e baan. Nu ook al in de 1e baan. Het ijs breekt onder de schaatsen. Daardoor zak je er elke slag een beetje in weg.
Ik ben ook wat te hard van start gegaan. Deels omdat ik het stoppen van PJ wil revancheren en ook gas wil geven om het klote ijs zoveel mogelijk voor te blijven.
Anja noemt dat Jan Venhuizen een minuut of 8 voor mij zit. In deze eerste ronde haal ik daar al een hap vanaf daarna kom ik snel bij en kan ik even met Jan kletsen. Hij gaat goed en focust zich op de richttijd om de laatste ronde door te komen. Ik ploeg verder in mijn uppie. Deze laatste 6 rondes hebben niet echt iets met schaatsten te maken, het is worstelen met het ijs. Ik haal alleen maar mensen in en beuk stoicijns door de pulp heen. Echt leuk is het niet meer, maar de steun onderweg van Anja, Gerda, Pieter, Jan en Ian is enorm helpend. Technisch lijkt het nergens meer op maar ik rijd me helemaal leeg om zo snel mogelijk naar de finish te raken. Met nog 2 rondes te gaan heb ik nog 1u50 marge om de laatste ronde in te gaan. Dat lijkt wel veilig gesteld. Ik knal door en maak van de laatste ronde vooral het hoofddoel niet op mijn plaat te gaan. De bijna valpartijen zijn ontelbaar geworden.
In de laatste 2km weet ik dat ik er ben en koers in rechte lijn op de finish af.
De speaker zegt in de laatste 100m: "jaa..Jort van Zutphen wat een top talent, daar kan de rest van de familie een voorbeeld aan nemen"
De speaker grapt dit naar mijn broertje dit op de Weissensee meerdere keren de wedstrijd heeft meegereden maar helaas vroegtijdig te koers moest verlaten. Dat is natuurlijk niet te vergelijken.
Maar wat de speaker blijkbaar niet weet is dat juist ik een voorbeeld heb genomen aan de familie. Aan Anja en Gerda die deze week al heel succesvol hebben gemaakt. Dat was mijn hoofddoel deze week, daar zit mijn grootste trots. En nu mag ik daarbij aansluiten. Natuurlijk had ik heel graag ook vandaag weer samen met PJ gefinished, maar dat verdiend nog een nieuw avontuur.
Ik ben best kapot gegaan maar tevreden dat ik er ben en dat net binnen de 10 uren. Dit kruisje heb ik maar weer, ik verwacht dat ik hier nog wel eens terug kom om te rijden.
Voor nu eerst herstellen. Hier de tijden van de anderen.
Pieter 125km 6.08
Martin 200km in 8.57
Jan Venhuizen 200km 10.45
Karin 75km 4.34
Gert van der Wiel 100km 7.26
Jan van der Wiel 100km 8.19
Comentários