Het blauwe finishers shirt van de Frysman.

Jortsport
7 jul 2019
4 minuten om te lezen

Als finisher van de Frysman krijg je na de eindstreep het blauwe finishersshirt omgehangen. Dat maakt dat na de finish iedereen die deelgenomen heeft en de eindstreep heeft gepasseerd gelijk is! We hebben allemaal de

beproeving volbracht en dus doorstaan.

Vooraf had ik hoog gestelde doelen, na 4 jaar HeldenHelper kon ik nu eindelijk zelf voor mijn deelname en een goed klassering gaan. Van alle doelen die ik stelde vooraf was het blauwe shirt er geen...

Op een slechte nacht voorafgaand na liepen de voorbereidingen zeer goed. Alles voelt goed mijn lijf, de mindset en het plan is helder. We treffen zoals het hoort onvervalste Frysman omstandigheden, een woelig IJsselmeer en harde wind. Zodra we gestart zijn is het hardwerken tegen de golven in, klap naar klap is het moeilijk ritme te vinden en richting te bepalen. De golven zijn wild en zeer lastig op te vangen. De boeien zijn door de hoge golven nauwelijks te zijn. Soms is het echt even stoppen om te kijken waar je heen moet. Toch heb ik voor mijn gevoel het eerste rondje redelijk vlot gemaakt. De 2e is ook het eerste stuk weer erg pittig. De laatste boei rechtsaf en recht op de kant af. In 1.13 kom ik uit het water op de 11e positie. Ik wissel redelijk vlot en kan beginnen aan mijn fietsrondes.

Het fietsen gaat de eerste ronde heel hard, ik voel me sterk kan lekker in de houding zitten en haal mensen in. Halverwege zie ik Roelof rijden en kom verbazingwekkend snel naar hem toe. Zo rond het 30km punt passeer ik hem en vervolg mijn weg. Zo ben ik redelijk vlot alweer rond met 1 ronde. Ik krijg verzorging op het klif van Anja en Stefan. en vervolg mijn 2e ronde. Ook hier gaat het eerste gedeelte nog wel hard maar begin me lichtelijk misselijk te voelen. Daar komt nog wat kramp in mijn kuiten en bovenbenen bij. Na 65 km moet ik overgeven, het valt mee maar is niet ideaal. Helaas blijft de kramp en is mijn tempo deze 2e ronde enorm gedaald. Op hetzelfde punt als vorige ronde zijn de rollen omgekeerd, Roelof passeert mijn. Net als vele anderen. Mentaal is het een mokerslag als mensen je zo inhalen. Ik overleef het stuk tegen de wind in en kan de doorkomst naar de 3e ronde maken. De snelheid blijft laag vanwege de toegenomen kramp. Zo moet ik uiteindelijk bij 105 km stoppen om te rekken, kostbare tijd gaat verloren.

Alles doelen die ik had voelen als verloren, toch is dit wat triathlon is, je bent een hele dag onderweg en er kan van alles gebeuren. In de meeste gevallen gebeurt het ook. In deze 3e ronde besef ik me dat het gaat om dat blauwe shirt......als je dat hebt, dan heb je het gedaan....no matter what…..

De 4e ronde kan ik weer wat van mijn pace terug pakken en begin ook weer atleten in te halen. Op naar de wissel. Mijn wissel naar het lopen neemt wat extra tijd, er zit nog wat kramp dus rustig aan zodat het er niet inschiet en gedegen even de dingen doen om de marathon te gaan beginnen. Klaar en wel schiet ik uit de startblokken, dit is mijn onderdeel dus laat ik daar proberen nog wat leuks van te maken. De kilometers vliegen voorbij en het tempo is erg goed. Ik pak veel minuten terug op atleten voor mij. Ik haal er veel in en kan door pushen. Begin van de 4e ronde pak ik Roelof weer terug, hij loopt een zeer goede wedstrijd!! Ik trek door en kom halverwege ronde 5 in het kielzog van Jan Venhuizen. Hij loopt niet in dezelfde ronde als ik..hij verhoogd zijn tempo wat en haast mij de laatste ronde in. Ondertussen kijk ik uit naar de finish. Ik krijg voor de laatste maal een rundebänner en dan vol gas naar de finish.

Onder het commentaar van speakers duo Wim & Ruud passeer ik in 9.35 als 6e de eindstreep...…...en dat blauwe shirt dat is van mij!!!

Ben ik tevreden over mijn prestatie....nee...ik kwam echt voor meer dan deze tijd en positie! Ben ik dan anders tevreden...ja...dit is wat triathlon is en wat het zo mooi maakt. Ik mag onderdeel zijn van de Frysman, strijden met anderen en finishen. Mooi te zien dat beide Dirken een strijd om de winst leverden en dat Tiedo het zwaard in bezig neemt.

De Frysman sfeer die is echt...wat ik altijd van iedereen heb gehoord over de sfeer, daar is niets van gelogen.

Daarom wil ik in het speciaal Martine, Marco en Tsjeard bedanken voor het organiseren van deze wedstrijd. Ook deze 5e editie was weer een pareltje. Dat kunnen ze niet zonder alle meer dan geweldige HeldenHelpers….DANK!!

Dat blauwe shirt heb ik en ik mag mij Frysman noemen...daarover kan ik nog wel iets vertellen. Met startnummer 6 mocht ik mijn fiets in parc ferme naast nummer 4 & 5 plaatsen, dat is iets speciaals. Wat Kris en Ben hebben alle 4 voorgaande edities gefinished en gister het 5e gouden pompeblêd op het shirt mogelijk toevoegen. Dat is nu de magie van het blauwe shirt, met beide mannen heb ik een speciale Frysman band opgebouwd. Grutsk ben ik op hen!

SUPPORT: Er stonden veel bekenden van mij langs het parcours, vrienden, familie en bekenden. Wat lief en fijn dat jullie er voor mij waren. Dat helpt enorm. Dat waardeer ik heel erg. In het speciaal wil ik Stefan Rorije mijn trainer bedanken. Hij heeft mij geholpen in deze vorm aan de start te staan. Het is een mooi proces om daar steeds mee bezig te zijn. Schaven, kneden, polijsten....dank voor alle energie en tijd die je in mij steekt. Ook Anja, bedankt dat je mij mijn gang laat gaan, mij ondersteund waar nodig, mij terug fluit waar noodzakelijk en vooral mij lief hebt om wie ik ben. Je hebt me gisteren top verzorgd en daar ben ik je enorm dankbaar voor.